صفحه شخصی نرگس حسینی اصلی   
 
نام و نام خانوادگی: نرگس حسینی اصلی
استان: تهران
رشته: کارشناسی ارشد عمومی
شغل:  طراحی سازه های هیدرلیکی- رشته سازه های آبی
تاریخ عضویت:  1392/12/23
 روزنوشت ها    
 

 آموزگار خویش باشیم بخش عمومی

9

من آموزگار خویشم...



به چشمانم می آموزم که تنها زیبایی ها را ببینند.

​​

​به زبانم می آموزم که فقط زمانی انتقاد کند که راهی دیگر برای اصلاح امور وجود نداشته باشد.​



به دستانم می آموزم تا نوازش بر سر انسانها٬حیوان ها٬ گیاهان را یاد بگیرند.



به پاهایم می آموزم از جایی عبور کنند و به جایی بروند که شاه راهی برای سعادت و تکامل باشد.



به قلبم می آموزم برای کسی بتپد که لایق عشق من باشد.



​به گوش هایم می آموزم که تنها جملات مثبت را بشنوند تا از منفی بافیها و کینه ها دور باشم.​



به خودم می آموزم که خود می توانم معلم خود باشم به شرط آن که هر آنچه را که می آموزم به نفع خود تمام کنم.



به دلم می آموزم که آرام و دریایی باشد تا بتوانم دیگران را در قطرات عشقم سهیم سازم.



به روحم می آموزم که خدایی باشد تا بتوانم سخاوت٬ صداقت٬ ایمان٬ عشق٬ خلوص٬ پاکی٬نجابت٬ زیبایی و لطافت را به خود و دیگران تقدیم کنم.



به خود می آموزم ٬چرا که من آموزگار خویشم.



همیشه رو به نور می ایستم اگر میخواهم تصویر زندگی ام سیاه نیفتد



همیشه خودم را نقد میدانم تا دیگران مرا به نسیه نفروشند



سعی میکنم استاد تغییر باشم، نه قربانی تقدیر



در زندگی ام به کسی اعتماد میکنم که بهش ایمان دارم نه احساس



و هرگز بخاطر مردم تغییر نمیکنم این جماعت هر روز مرا جور دیگری می خواهند



مردم شهری که همه در آن میلنگند به کسی که راست راه میرود میخندند.

دوشنبه 25 فروردین 1393 ساعت 13:34  
 نظرات    
 
هاشم کالیفرنیا 01:12 سه شنبه 26 فروردین 1393
0
 هاشم کالیفرنیا
اینا که شد که همش اعضای فرعی بدن!!! بهتر نیس بگید به فکرم می اموزم که پیرو بزرگترین اختراع بشر تا بکنون باشد؟ منظور از بزرگترین اختراع بشر: با عوض شدن سطح فکر، زندگی تغییر خواهد کرد!.
ممنون از مطلب مفیدتون، این مطلبی که گفتم زیاد جدی نگیرید!!! مغسی.
نرگس حسینی اصلی 12:05 چهارشنبه 27 فروردین 1393
0
 نرگس حسینی اصلی
تغییر زندگی با عوض شدن سطح فکر!!
خیلی جدی نگرفتم
ممنون
زینب باران 16:45 دوشنبه 23 تیر 1393
0
 زینب باران
سپاس. قدم های آدم ها در هیچ جای خاک، آنقدر عمیق نیست..
هر پیشرفتی، ما را اندکی از عادت هایی که به سختی کسب
کرده بودیم دورتر می کند و مهاجرانی هستیم که هنوز میهنی برای خود نساخته ایم.
من هم مثل شن ها شده ام، همه چیز در من محو شده است..