■ هنوز هم پروانه ها زنده اند بخش عمومی

در همیشه های این روزهای کم گذر
گاهی وقت ها
به یاد ِ آدم های شیرین
فرهاد ِ دلم را
بیدار تر از بیستون ِ باستان
تبرزین ِ مهربانی ها می کنـــــــــم
و چشم های خیسم را
مرهمی از دوستی ها می نهم
تا در این هجمـــــــــــــــه های بی نظم از نمک پرانی ها
یادگاری مرتب از خوبی ها را
نوشته باشم
...
آری ...
هنوز هم
مهربانی ها زنده اند
و زود است
که تابوت ِ انسان را به دیروزها بسپارند
....
هنوز هم
پروانه ها زنده اند
و بی هراس از شعله های ضرر
مهربانی را
پرسه می زنند
...
هنوز هم
می شــــــــــــــود
انسان بود
حتی اگر
شیطان تک تک آدم ها را سنگباران کرده باشد
...
...
این روزهای بی پرسش
بی سوال از ما
گذر می کنند
و آنچه می ماند
قاب ِ عکسی است
که دیگرها
از یاد ما بر زبان می نویسند
...