■ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ بخش عمومی

ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ِ ﺯﻧﺪﮔﯽ ِ ﺁﺩﻣﯿﺰﺍﺩ، ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭﺳتﻫﺎﯼ ﺩﯾﺪﻩ ﻭ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ، ﺩﻭﺳتهای ساده ، ﺩﻭﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌﯽﻫﺴﺘﻨﺪ ... ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﭘﯿﻐﺎﻡ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ... ﮐﻪ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺣﻮﺍﺱ ﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺴﺖ ...
ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺧﻂ ﭘﯿﻐﺎﻡ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻝ ﺷﺎﻥ ﭘﯽ ِ ﺗﻮ ، ﺩﻝ ِ ﺗﻮ ﻭ ﺩﺭﺩ ِ ﺗﻮﺳﺖ ... ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ
ﺧﻮﺏ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ... ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻫﺎ ﮐﻪ ﭘﯿﮕﯿﺮﻧﺪ ... ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﺩﻟﮕﯿﺮﻧﺪ ...
ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺍﺕ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪ ...ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺧﻂ ﺷﻌﺮ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ ... ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﺧﻮﺩﺕ ... ﻭﺟﻮﺩﺕ ... ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻥ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻟﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ...
ﺁﺩﻣﯿﺰﺍﺩ ﭼﻪ ﺩﻟﺨﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮔﺎﻫﯽ، ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺧﻂ ﻧﻮﺷﺘﻪ ... ﺩﻭ ﺳﻪ ﺧﻂ ﭘﯿﻐﺎﻡ، ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺁﻥ ﺳﺮ ِ ﺩﻧﯿﺎ ... ﺣﺲ
ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺩﺍﺭﺩ، ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺍﺕ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ... ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ
ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺩﻟﺖ ﭘُﺮ ﺩﺭﺩ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺨﻨﺪﯼ ﻭ ﺷﺎﺩ ﺑﺎﺷﯽ، ﺗﺎ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺭﺍ، ﺟﺎﻥ ِ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ، ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻧﮑﻨﯽ ...
ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ، ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ِ ﺩﯾﺪﻩ ﻭ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ، ﺑﺮﺍﯾﻢ ﭘُﺮ ﺍﺭﺯﺵ ﻧﺪ ... ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ
ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺩﺍﺭﻣﺸﺎﻥ